دارالرضوان

شخصی دردمند نزد شبلی عارف می گریست. شیخ سبب گریه او را پرسید.
گفت: دوستی داشتم که دیدار او مرا در زندگی کفایت می کرد، اما او دیروز از دنیا رفت و من تنها شدم. شیخ گفت: دوستی که دیدارش پاینده نیست ناچار نبودش غم را زیاد می کند. برو دوستی انتخاب کن که هرگز نمیرد و تو به هجران او مبتلا نشوی.

باشگاه خبرنگاران به نقل از منطق الطیر